Alan er
bror til Neema. Han bur saman med familien - kone, mor og son - på eit
gardsbruk ved foten av Kilimanjaro. Barneheimen og skulen ligg på rundt 1400 m
o.h., Alan bur ca 200 m høgre opp. (Kilimanjaro ragar 5895 m o.h. Porten der
folk startar å gå ligg på snaue 1800 m. Også i denne høgda vert det dyrka
bananar).
Alan er
først og fremst ein hardarbeidande og dugande snikkar. Saman med resten av
familien driv han i tillegg landbruk, der dyrking av bananar, frukt som mango
med meir og kaffi er hovudprodukta. Garden har og ein gris og ei ku. Tomta ligg
i eit bratt, vestlandsliknande terreng som skrånar jamt heilt til toppen av
fjellet.
I denne
keramikkskåla brenn Alan kaffibønnene, ½ kg av gongen. Metall duger ikkje, då
blir dei lett brende
I dette
området er det høveleg mykje regn grunna dei topografiske forholda og mykje
skog. Jordsmonnet er vulkansk og dette gir god vekst og dessutan aroma, m.a.
til kaffien. (Kilimanjaro-massivet har tre toppar. To av dei er utdødde
vulkanar, jf Wikipedia. Rundt barneheimen og mange andre stader er bakken
strødd med vulkansk stein, ofte på fleire hundre kilo, som må ha vore der sæærs
lenge).
Størstedelen
av arealet på garden er nytta til dyrking av bananar og kaffi, og med ulike
fruktsortar innimellom. Han visste ikkje nøyaktig kor mange planter han hadde
av kvar sort, men tippa at det var mellom 100 og 200 banantre og same tal kaffibusker.
Biletet syner Alan til høgre og Godbless midt i banan/kaffi-feltet. Banantrea
gjev høveleg mykje skugge til kaffibuskene.
Alan, til
høgre, og Godbless mellom banantre og kaffibusker
Etter at
bønnene har blitt mørke brune i keramikk-krukka skal kaffien malast. Eg var
spent på å sjå korleis denne maskina såg ut. På tidligare besøk hadde han gitt
meg ferdigmalt kaffi. Den var enno finare malt enn den filtermalte vi kjøper
her i Sogndal, men den var velsmakande med ein fin aroma. Biletet syner «kaffikverna».
Staken han brukte veide om lag 10 kg.
Alan knuser brend kaffi i ein mortar.
Etter
knusinga tek han kaffien over i ein sikt (den han brukar har ei ramme, dette
var berre for å demonstrere prinsippet). Det som ikkje gjekk igjennom vert teke
opp att i mortaren.
Bilete av
Alan som siktar knuste kaffibønner
Alan kunne elles fortelje at kvar busk gjev mellom tre og fem kilo. Dei vert plukka når dei er raude. Eg meiner han sa at dei hausta to gonger i året. Elles får han betalt ca fire kr per kilo. Eg gav han 50 gonger så mykje då eg kjøpte 10 kg av han for kr 200 per kg, som er Meny-prisen for spesialimportert kaffi. I Tanzanianske shilling vart dette ½ mill, som tilsvarar om lag to månadsløner for ein snikkar.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar