Har du nokon gong tenkt tanken korleis det vil vere å
bu i lag med folk som snakkar eit språk du ikkje skjønner eit einaste ord av?
Frøydis opplevde dette i Iraqw-stammen i 1959 etter at ho kom som misjonær til
Mbulu i Tanzania i 1958. Då var ho 25 år gamal og hadde lærarutdanning.
Iraqw-språket
Det er ca 1,5 mill menneske som snakkar Iraqw-språket. Som mange andre språk i Tanzania var det ikkje skrifteleggjort. Frøydis fekk
eit svært godt forhold til folket og vart teke i mot med opne armar. Etter
studium i språklære (lingvistikk) i England i 1963-64, tok ho til med å alfabetisere,
utarbeide grammatikk og ordbok. Etter
kvart skreiv ho òg folkeminnebøker slik at folk hadde noko dei kunne lese. Biletet viser Frøydis i unge år.
Utfordringa var gedigen. Ho valde å avgrense seg til
å nytte det engelske alfabetet og teikna apostroffar og skråstrekar. Språket er
rekna som eit av dei mest kompliserte av dei 120 språka i Tanzania. Høyr berre
her
a)
Det er fire ulike halslydar som ho
måtte finne teikn for. Ho valde desse fire teikna
hh / ´ q
b)
Tonehøgd ved uttale avgjer meininga
med ein del ord. Dette vert markert med apostroffar. (Det same fenomenet finn
ein i kinesisk)
c)
Det er naudsynt å skilje mellom
lange og korte vokalar. Det gjorde ho ved å nytte ein eller to e-ar, o-ar etc.
d)
Det vart behov for 39 konsonantar
I eit foredrag ho heldt nemner ho følgjande døme for
å illustrere pkta b) og c). Sjå http://www.iraqw.org/index.php?id=174
1) aama
(bestemor)
2) ama (ei lykkje
på eit tau)
3) amá (kvar?
Korhen?)
Omsetting av
bibelen
Det er eit enormt arbeid å omsetje bibelen. Frøydis
kunne ha «juksa» og omsett frå norsk eller engelsk, men nei her skulle det
gjerast med kvalitet, slik som alltid gjer i det ho driv med. Ho lærde seg
soleis gresk ved Universitetet i Oslo i 1963-64 for å kunne arbeide med Det Nye
Testamentet, som var ferdig omsett i 1975.
Etter det var ho for det meste heime i Årdal i 7-8 år
fram til 1992, der ho arbeidde i Miljø-Service (i lag med Nora – sjå lenger
ned) og ho var lærar på skulen i Fresvik i Vik kommune i Sogn.
I 1991 kom ein biskop på besøk og bad på sine kne om at
ho kom attende og for å omsetje Det Gamle Testamentet. Ho sa ja, men først
måtte ho lære seg hebraisk. Det skjedde i Tanzania og England i 1992. Då var ho
59 år gammal. Omsettingsarbeidet starta i 1992 og tok 10 år. Ei nemnd med
representantar frå 14 ulike kristne kyrkjesamfunn skulle jamleg godkjenne alle
framlegga hennar.
Den samla bibelen vart trykt og overrekt biskopen i
2004. Det var ei stor høgtidsstund for Iraqw-folket og sjølvkjensla auka mange
hakk. Allverda fekk bevis for at det dei snakka var eit skikkeleg språk, sidan
ein kunne skrive med vanlege bokstavar og teikn. Meir enn 6000 menneske møtte
fram.
På biletet ser vi FRøydis helsar på statsministar Fredric Sumaye.
Iraqw
Language and Culture Trust
I 2007 vart søsterstiftinga ILCT Tanzania Branch etablert. (Underteikna er sekretær
for arbeidsutvalet, som har eit årleg planleggingsmøte i januar). Nora Klungseth har vore
ein særdeles viktig støttespelar for Frøydis frå 1970. Ho er styreleiar i begge
stiftingane og har vore sentral når det gjeld m.a. organisering og økonomi. På biletet ser vi Nora til venstre og Frøydis til høgre
Innsatsen i ILCT gjeld folk frå iraqw-stammen og det er
særleg to innsatsområde
Opplæring av analfabetar.
Det er stort fråfall i skulen, særleg fordi undervisninga i alle fag skjer på
swahili, noko som elevane i mange tilfelle forstår lite av. Det same gjeld
foreldra. Eit sentralt pedagogisk prinsipp i opplæringa av analfabetane er at
dei skal knekke lesekoden på morsmålet før dei går over til å lære å lese og
skrive swahili. Kurset er på 9 mnd og deltakarane er frå 13/14 til 80 år. Ca 70 % fullfører og det er svært
bra for denne type opplæring i Tanzania.
Opplæring av folk som ikkje er analfabetar.
Deltakarane her kan lese og skrive swahili, men dei treng 2-3 dagar for å lære
og lese iraqw, jf det som er sagt om kjenneteikn ved språket ovanfor.
Lærarane oppsøkjer landsbyane som ligg i eit stort
geografisk område rundt Mbulu by. Det trengst mange lærarar til all denne
undervisningsaktiviteten. Frøydis har organisert ei 2-årig lærarutdanning for
desse og fleire kull er blitt uteksaminerte. Undervisninga held høg kvalitet.
M.a. vert det teke videoopptak av studentane og prestasjonane blir diskutert og
kommentert av medstudentane. Det kan tenkast at noko slikt òg finst i norsk
lærarutdanning, men det er neppe vanleg.
For nokre år sidan var NRK Sogn og Fjordane med på
turen og laga ein 2 ½ minutt lang reportasje som det er lenke til nedanfor,
henta frå heimesida til ILCT. Vi ser m.a. at det er fleire 80-åringar blant
deltakarane. I Afrika er det viktig å få med seg dei eldste, både for deira
eigen del og ikkje minst for at dei kan motivere dei yngre til å lære seg å les
og skrive. Mange av dei eldre seier at dette har eg sett fram til heile livet.
Frøydis vart fødd i Øre på Nordmøre, og er oppvaksen
I Tysnes i Sunnhordland. Ho fekk St.
Olavsmedaljen i 2005. Ho er for det meste i Afrika og Nora er for det meste i
Årdal, men drar på eigen kostnad til Tanzania ca fire gonger kvart år.
Frøydis sin 80-årsdag skal feirast 30. november på
hotell Terminus i Bergen. Det kjem òg afrikanske gjestar. Vi gler oss, Bjørg og
eg.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar